Δυο λόγια για το Ταμείο της Αγάπης του Θεού.
«Δεν γίνεται να τρώγω ψωμί, ο διπλανός – πεινασμένος – να με βλέπει και να μην κόβω το μισό να του το δώσω....
Είναι σαν να το είχε στα δικά του χέρια και του το άρπαξα, για να το φάω εγώ μπροστά στα μάτια του,
αδιαφορώντας για κεινον και την πείνα του!!!».
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης, στο πλαίσιο του εκκλησιαστικού φρονήματος συναλληλίας – φιλαδελφίας και με δεδομένη την οικονομική κρίση, έχει δημιουργήσει από τον Δεκέμβριο του 2011 το «Ταμείο της Αγάπης του Θεού», με σκοπό μια κάποια οικονομική συμπαράσταση στους αδελφούς μας που δυσκολεύονται, πάντα εντος των ορίων της Αρχιεπισκοπής.
Θα θέλαμε να κάνουμε γνωστό σε όλους τους συνανθρώπους μας, ιδιώτες και μη, στις διάφορες υπηρεσίες, φορείς, οργανισμούς, σωματεία, ενορίες ότι το Ταμείο μπορεί να πραγματοποιεί τον σκοπό του εφ’ όσον έχει χρήματα. Στηρίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική προσφορά όλων μας. Παράκληση θερμή: όποιος μπορεί και θέλει ας καταθέσει οποιοδήποτε ποσόν στον λογαριασμό της Παγκρήτιας Συνεταιριστικής Τράπεζας στο όνομα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης:
DE121427
IBAN: GR4808700970000000011214272
Οι ανάγκες είναι πολλές και μεγάλες. Κάθε μέρα τηλεφωνούν πολλοί. Ο κατάλογος των ονομάτων είναι μακρύς η αναμονή μαζί με την αγωνία βασανίζουν εκείνους κυρίως που περιμένουν. Και εμάς βέβαια, γιατί κατά καιρούς μένει άδειο το Ταμείο και αδυνατούμε να ανταποκριθούμε στοιχειωδώς στα αιτήματα των συνανθρώπων μας. Καλό είναι, πολύ ανθρώπινο και θεάρεστο, να κάνωμε ότι μπορούμε, όσο ασήμαντο κι αν φαίνεται, ώστε να μη νοιώθει καθένας μόνος και να μη φτάνει στην απόγνωση…
Πως λειτουργεί ο τομέας του «Ταμείου της Αγάπης»: Η κ. Ιωάννα Κεφαλογιάννη δέχεται (πάντα πρωί 8.00 – 12.00) τα τηλεφωνήματα των συνανθρώπων μας στο τηλ. νούμερο 2810 542 033. Καταγράφει τα ονόματα και με συντομία το πρόβλημα του καθενός μαζί με κάποιες πρώτες απαραίτητες πληροφορίες (διεύθυνση, μέλη της οικογένειας, χρονικό διάστημα ανεργίας κ.λπ.). Τα μέλη του τομέα, χωρισμένα σε διμελείς συνήθως ομάδες, μοιραζόμαστε τα ονόματα, κάθε Τετάρτη βράδυ γύρω στις 9.00 η ώρα έχομε συνάντηση στο κτήριο της Αρχιεπισκοπής. Μετά από τηλεφωνική συνεννόηση πηγαίνομε στο σπίτι του κάθε ενδιαφερομένου συνανθρώπου μας για εξακρίβωση – επαλήθευση των στοιχείων του και για μια ανθρώπινη συζήτηση μαζί του. Το τι αντικρύζομε στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν λέγεται!!! Κομμένο ρεύμα, κομμένο νερό, (με ότι συνεπάγονται και τα δύο αυτά!!!), αρρώστους χωρίς τα βασικά, ορφανά ανήλικα ε τους παππούδες ή μια γιαγιά μόνο, αβάπτιστα παιδιά, άδεια ψυγεία (μόνοι τους μας δείχνουν την ανέχεια...), άδειες κατσαρόλες, άδειο σπίτι είδαμε κάπου Θέρισσο-Μασταμπά. Είχαν πουλήσει τα έπιπλά τους οι άνθρωποι στην τιμή των 150 Ευρώ. Και χρυσαφικά είχαν πουλήσει για μια ιατρική εξέταση της συζύγου!!! (κράτησαν μόνο και μας έδειχναν χαρούμενοι τις βέρες τους).
Όλοι μας λένε: Δεν ζητάμε τα έτοιμα. Μια δουλίτσα θέλομε. Να ζήσωμε μόνο. Σαν άνθρωποι, όχι με ελεημοσύνες αλλά με τον κόπο μας.... Τι να τους απαντήσουμε;
Προτεραιτότητές μας: Συνεισφορά κάποιου ποσού (ανάλογα με την περίπτωση. Ποτέ πάνω από 100 Ευρώ, γιατί δεν αντέχει το Ταμείο) στον λογαριασμό της ΔΕΗ η της ΔΕΥΑΗ. Φάρμακα ασθενών (κατά δύναμη). Μικρή χρηματική ενίσχυση σε παιδιά που σπουδάζουν (ορφανά, πολυτέκνων, ανέργων, αναπήρων...). Αναγκαία διευκρίνηση: Δεν δίδονται ποτέ χρήματα στο χέρι.
Και πάλι θερμή παράκληση- έκκληση: βοηθήσετ όσοι θέλετε όπως και όσο μπορείτε, για να εξακολουθεί το Ταμείο να είναι της «Αγάπης του Θεού» η οποία αγάπη πάντα παίρνει σάρκα και οστά μέσω όλων εμάς, των ανθρώπων και μόνο. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.
«Δεν με χορταίνει ότι τρώγω μέχρι και ένας μόνο να πεινά.
Δεν με ζεσταίνουν τα μάλλινα που φορώ,
μέχρι και ένας μόνο να κρυώνει κοντά ή μακριά μου.
Δεν ξεκουράζει ο ύπνος μου μέχρι και ένας μονάχα
να γέρνει κεφάλι στου πάρκου το παγκάκι.
Καθόλου δεν είμαι καλά μέχρι και ένας να μην έχει
την ασπιρίνη που δικαιούται για τον πονοκέφαλό του.
.......................
Δεν έχω μάτια ν’ αντικρύσω Εκείνον
που έχυσε και δαπανά το Αίμα Του για μένα (για τον κόσμο),
αφού δεν ξόδεψα ακόμη ούτε κομματάκι απ’ το εγώ μου.....».
Επιμέλεια κειμένου: Λουδουδάκη Γεωργία (Φιλόλογος).